Deze editie deelt het Bijlmer Parktheater het podium en de ruimte met makers die ook bij andere theaters en productiehuizen, zoals Over het IJ, Nowhere, Poetry Circle, Frascati, Dansateliers, Amsterdam Fringe Festival en Hollandse Luchten, aan producties hebben gewerkt.
Performances
Makers ashleyho+domeniknaue en Nour Jordan presenteren hun werken in ons pop-up podium in de Amsterdamse Poort (Bijlmerplein 876) en makers Michael Wanga en Sunni Lamin Barrow in ons theatergebouw (Anton de Komplein 240).
Ter info: vanwege familie omstandigheden is de performance van Oliver Wagstaff geannuleerd
Makers Talk
We stappen in elkaars schoenen en praten over de positionering vanuit de maker, programmeur en publiek. Laten we ons voorstellen dat het theaterlandschap zich in een wooncrisis bevindt, met name in Amsterdam. Er zijn te weinig beschikbare locaties, te veel makers die op zoek zijn, te veel tijdelijke oplossingen en te veel onzekerheid. Huizen kampen met een chronisch ruimtegebrek, makers vinden moeilijk geschikte locaties en het publiek heeft te weinig tijd om overal op visite te komen..
Tijdens de Makers Talk bespreken we deze 'wooncrisis' en vooral wat we eraan kunnen doen. Dit doen we in een informele huiskamersetting. We sluiten dit programmaonderdeel in het pop-up podium af met een hapje en drankje, om vervolgens door te gaan naar het volgende deel van het programma in het theater.
Hoge Ogen wordt gepresenteerd en gemodereerd door Yahmani Blackman.
Over de makers ashleyho+domeniknaue en Nour Jordan
We presenteren twee korte voorstellingen van jonge makers ashleyho+domeniknaue en Nour Jordan. Deze makers speelden in oa het UNBOXED-programma bij Over het IJ Festival op de NDSM-werf, nu hier bij ons in de Bijlmer!
Paper Tears – ashleyho+domeniknaue (Dansateliers, Over het IJ)
Wat vertrekt, wat keert terug? In deze theatrale ontmoeting stellen Domenik en Ashley de vraag: hoe kan cyclische beweging onze kijk op verlies veranderen?
In deze tijd bevinden we ons altijd in het proces van afscheid nemen, altijd voorbereid op het moment van afscheid. De afgelopen jaren hebben ze tijdelijke thuisplekken gezocht in steden verspreid over Nederland, Singapore, België en Duitsland.
Deze voorstelling ontstond voor het eerst op het Over het IJ-festival op de NDSM-werf, een plek doordrenkt van cycli van fabricage, vertrek en aankomst. Daar reflecteerden we op ervaringen van migratie en ontheemding; nu nemen we ook afscheid van de Bijlmer, dat tot voor kort ons thuis was gedurende het afgelopen jaar.
Deze ontmoeting nodigt je uit naar een plek waar harde dingen zacht worden, waar we in elkaar vouwen, en waar we met vreugde dingen kunnen loslaten, in de wetenschap dat ze altijd terugkeren, in een andere vorm.
Click here for the English translation of Paper Tears
What leaves, what returns? In this performative encounter, Domenik and Ashley ask: how can cyclicality transform the way we think about loss?
These days, we find ourselves always saying goodbye –– always preparing ourselves to say goodbye. For the past years, we have been looking for temporary homes across cities, across the Netherlands, Singapore, Belgium, and Germany.
This performance was first developed at Over het IJ festival on the NDSM wharf, a place rich with cycles of manufacture, departure, and arrival. There, we reflected on experiences of migration and displacement; now, we are also saying goodbye to Bijlmer, which, until recently, had been our home for the past year,.
This encounter invites you to a place where hard things are made soft, where we fold into each other, and where we can let go of things with joy, knowing they always return, in another form.
Ghriba – Nour Jordan (Poetry Circle, Frascati, Over 't IJ)
In Ghriba verkent Nour Jordan in haar eerste one-woman spoken word voorstelling het verlangen om dichter bij haar moedertaal te komen.
Ghriba (غريبة): vreemd, vreemdeling. Als Tunesisch-Nederlandse beweegt Nour Jordan zich constant tussen twee werelden, maar door haar gebrekkige Tunesisch valt ze vaak tussen wal en schip. Hoe is het om je in die tussenruimte te bevinden? Wat betekent die plek voor haar?
Door haar eigen ervaringen onder de loep te nemen, bevraagt Nour in Ghriba de invloed die moedertaal heeft op je culturele identiteit en je gevoel van thuis. Ze verkent de emotionele hoogte- en dieptepunten die het Tunesisch haar brengt. Als zij dichter bij haar eigen taal kan komen, kan ze dan uit die tussenwereld klimmen? Kan zij met de ene taal een thuis vinden in de andere?